فایده ی علم باستان شناسی

باستان شناس کارش این است که اشیایی را که از مردم باستان در زیر خاک مانده است بیرون بیاورد.موضوع این است که باستان شناسان چگونه شهرها و مردم و اشیایی را که از زیر خاک در می آورند شناسایی می کنند و از روی اشیای کشف شده زندگی مردم زمان های گذشته را تشریح می کنند.

پاسخ این است که باستان شناس غالبا به این کار موفق نمی شود.زبرا همیشه اشیایی را که برای بازسازی تصویر کامل مردم یا شیوه ی زندگی آنها در قدیم لازم است،به دست نمی آورد.فقط اشیایی را باستان شناس پیدا می کند که معمولا مردم قدیم در آن ناحیه در زندگی روزمره خود به کار می برده اند و از خود به جا گذاشته اند.

این اشیاء ممکن است بقایای خانه،ابزار،زیور آلات،ظروف،اسباب بازی و یا بقایای استخوان حیواناتی باشد که مردم از گوشت آنها تغذیه می کردند.اما در عین حال بسیاری از اشیایی را که در زندگی روزمره انسان به کار می رفته است نمی توان پیدا کرد.

به عنوان مثال اشیای ساخته شده از چرم،پشم،پارچه،چوب و یا حصیر به مرور زمان پوسیده و از بین رفته اند امروز اثری از آنها پدیدار نیست.ختی نمی توان گفت که مردم آن زمان لباس می پوشیده اند یا نه؟

فقط به شرطی می توان این حقایق را کشف کرد که مردم اولیه تصاویر و نقش هایی از خود باقی گذاشته باشند‌.

باستان شناسان به هیچ وجه نمی توانند از طرز تفکر و اندیشه ی آنان اثری به دست بیاورند.

به علت همین کمبود هاست که واقعیت زندگی مردم در روزگاران قدیم همیشه ناقص است.

با وجود این باستان شناسان اطلاعات زیادی در موارد دیگر به دست می دهند.نخست نظم ساختمان های شهرهای قدیم را تعیین می کنند و از روی آن نوعِ موادِ ساختمانیِ به کار رفته در خانه ها و نظایر آنها را تعیین می کنند.