عمر زمین چقدر است؟

پرسشی است که نمی توان به آن پاسخ قطعی داد.از زمان های خیلی قدیم بشر همواره این سوال را از خود کرده و داستان هایی هن برای آن ساخته است اما فقط ۴۰۰ سال است که انسان این مسئله را از نظر علمی بررسی می کند و می کوشد تا با راه حل منطقی پاسخ آن را بیابد.
از وقتی که ثابت شد زمین دور خورشید می چرخد و به بیان دیگر زمین جزو منظومه ی شمسی است دانشمندان متوجه شدند که پژوهش را از کجا باید شروع کرد و معلوم شد که برای محاسبه ی عمر زمین ابتدا باید نحوه ی تشکیل منظومه ی شمسی را تفسیر کند ولی حل این مسئله نیز خالی از اشکال نیست.
در این مورد چند تئوری وجود دارد:یکی فرضیه ی《سحابی ها》است که مطابق آن قبل از تشکیل منظومه ها در فضا توده ی عظیمی گاز وجود داشت که ضمن چرخیدن متراکم تر و گرمتر می شد.بالاخره کره هایی از گاز را در فضا پرتاپ‌ می کرد که هرکدام از آنها غلیظ و غلیظ تر می شد و یکی از سیارات را تشکیل می داد.تمام این سیارات نیز به دور جرم اصلی که همان خورشید بود می چرخیدند.
بعد ها نظریه ی تازه ای جانشین تئوری《سحابی ها》شد و آن فرضیه ی 《سیارات کوچک》 بود.مطابق این فرضیه میلیارد ها سال پیش در فضا توده ی بزرگی از اجسام جامد در یک مرکز اصلی که همان خورشید بود جمع شده بودند.یک روز ستاره ی بزرگی به این توده ی عظیم برخورد کرد.آنها را قطعه قطعه نمود و پراکنده کرد‌.
بعد ها بعضی از آنها به هم پیوستند و سیاراتی را تشکیل دادند که هنوز به دور خورشید می چرخند.
ولی ستاره شناسان همه بر این عقیده اند که تمام این پدیده ها ۵/۵ میلیارد سال پیش رخ داده است و احتمال می رود عمر زمین هم در همین حدود باشد

فایده ی علم باستان شناسی

باستان شناس کارش این است که اشیایی را که از مردم باستان در زیر خاک مانده است بیرون بیاورد.موضوع این است که باستان شناسان چگونه شهرها و مردم و اشیایی را که از زیر خاک در می آورند شناسایی می کنند و از روی اشیای کشف شده زندگی مردم زمان های گذشته را تشریح می کنند.

پاسخ این است که باستان شناس غالبا به این کار موفق نمی شود.زبرا همیشه اشیایی را که برای بازسازی تصویر کامل مردم یا شیوه ی زندگی آنها در قدیم لازم است،به دست نمی آورد.فقط اشیایی را باستان شناس پیدا می کند که معمولا مردم قدیم در آن ناحیه در زندگی روزمره خود به کار می برده اند و از خود به جا گذاشته اند.

این اشیاء ممکن است بقایای خانه،ابزار،زیور آلات،ظروف،اسباب بازی و یا بقایای استخوان حیواناتی باشد که مردم از گوشت آنها تغذیه می کردند.اما در عین حال بسیاری از اشیایی را که در زندگی روزمره انسان به کار می رفته است نمی توان پیدا کرد.

به عنوان مثال اشیای ساخته شده از چرم،پشم،پارچه،چوب و یا حصیر به مرور زمان پوسیده و از بین رفته اند امروز اثری از آنها پدیدار نیست.ختی نمی توان گفت که مردم آن زمان لباس می پوشیده اند یا نه؟

فقط به شرطی می توان این حقایق را کشف کرد که مردم اولیه تصاویر و نقش هایی از خود باقی گذاشته باشند‌.

باستان شناسان به هیچ وجه نمی توانند از طرز تفکر و اندیشه ی آنان اثری به دست بیاورند.

به علت همین کمبود هاست که واقعیت زندگی مردم در روزگاران قدیم همیشه ناقص است.

با وجود این باستان شناسان اطلاعات زیادی در موارد دیگر به دست می دهند.نخست نظم ساختمان های شهرهای قدیم را تعیین می کنند و از روی آن نوعِ موادِ ساختمانیِ به کار رفته در خانه ها و نظایر آنها را تعیین می کنند.

کتاب های مقدس

کتاب مقدس هر دینی،نام مخصوصی دارد.باور های پیروان دین های گوناگون نسبت به کتاب مقدسشان با هم متفاوت است.در برخی دین ها مثل اسلام کتاب مقدس از دین های دیگر بسیار مهم تر است.در برخی دین ها نیز چند کتاب مقدس وجود دارد.

قرآن وحی الهی

قرآن کتابی است که خداوند به وسیله ی فرشته ای به نام جبرئیل در مدت ۲۳ سال به حضرت محمد وحی کرد.در زبان عربی کلمه ی قرآن به معنی خواندن است.مسلمانان قرآن را سخن خداوند می دانند و به آن اهمیت زیادی می دهند.این کتاب به گونه ای است که هم افراد ساده و بی سواد و هم دانشمندان و هنرمندان از آن استفاده می کنند.

هر مسلمان باید ارتباط خاصی با این کتاب مقدس برقرار کند و به یادگیری،خواندن و تفکر در آن بپردازد.یکی از مهم ترین راه های برقراری ارتباط با خداوند،خواندن قرآن است که آن را تلاوت یا قرائت می گویند.در نماز ها حداقل دو سوره از قرآن خوانده می شود‌.

آیه و سوره

قرآن به فصل هایی به اندازه های متفاوت تقسیم شده است که به هر یک از آنها سوره می گویند.قرآن ۱۱۴ سوره دارد.سوره در زبان عربی به معنای حصار است.مسلمانان برای هر سوره نامی انتخاب کرده اند.سوره ی اول قرآن، حمد یا فاتحه الکتاب نام دارد که جایگاه خاصی در فرهنگ اسلامی دارد.هر یک از سوره ها به جمله های یا بخش های کوتاهی تقسیم می شوند که آیه نام دارند.آیه به معنای نشان و علامت است؛نشانه ای که مسلمانان را به سوی خدا راهنمایی می کند.

مسلمانان قرآن را روی رحل می گذارند و در حالی که وضو دارند آن را می خوانند.

هنر جلدسازی ،تذهیب و طلا کاری قرآن و خوش نویسی از هنرهایی هستند که در کنار قرآن به اوج شکوفایی رسیدند.

خواندن آهنگین قرآن یکی از هنر های اسلامی است و هر سال مسابقه های بزرگی در این زمینه در کشور های اسلامی برگزار می شود.